پارچه نبافته پلی پروپیلن می توان از طریق فرآیندهای مختلف بازیافت کرد. در اینجا چند روش متداول مورد استفاده برای بازیافت پارچه پلی پروپیلن نبافته آورده شده است:
بازیافت مکانیکی: بازیافت مکانیکی شامل استفاده از فرآیندهای فیزیکی برای شکستن پارچه نبافته به قطعات یا الیاف کوچکتر است. سپس این قطعات کوچکتر می توانند ذوب شده و به محصولات پلی پروپیلن جدید تبدیل شوند. این فرایند معمولاً شامل خرد کردن یا آسیاب کردن پارچه به صورت تکه‌هایی است که سپس ذوب شده و اکسترود می‌شوند تا الیاف جدید را تشکیل دهند یا به اشکال مختلف قالب‌گیری کنند.
Melt Blending: در این روش پارچه نبافته پلی پروپیلن ذوب شده و با مواد دیگر ترکیب می شود تا یک ماده کامپوزیت ایجاد شود. این ترکیب می تواند شامل سایر پلیمرها، افزودنی ها یا مواد بازیافتی باشد. سپس این مخلوط برای ایجاد محصولات جدید مانند الوار پلاستیکی، عرشه کامپوزیت یا سایر اقلام قالب‌گیری شده پردازش می‌شود.
تبدیل حرارتی: تبدیل حرارتی شامل استفاده از دماهای بالا برای تبدیل پارچه نبافته پلی پروپیلن به انرژی یا سایر محصولات مفید است. این روش شامل فرآیندهایی مانند پیرولیز است که در آن پارچه در غیاب اکسیژن گرم می‌شود تا آن را به اجزای تشکیل‌دهنده آن مانند سوخت‌های مایع، گازها و زغال‌ساخت تجزیه کنند.
بازیافت شیمیایی: بازیافت شیمیایی از فرآیندهای شیمیایی برای شکستن پارچه نبافته پلی پروپیلن به مونومرهای اصلی خود استفاده می کند، که سپس می تواند برای تولید پلی پروپیلن جدید استفاده شود. این روش شامل فرآیندهایی مانند دپلیمریزاسیون است که در آن پارچه با حلال ها یا مواد شیمیایی برای شکستن زنجیره های پلیمری و جداسازی مونومرها پردازش می شود.
شایان ذکر است که در دسترس بودن و کاربرد این روش های بازیافت ممکن است بسته به زیرساخت ها و امکانات محلی متفاوت باشد. برخی از تاسیسات بازیافت ممکن است در تکنیک های خاص تخصص داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است چندین روش را برای دستیابی به بازیافت کارآمد پارچه های پلی پروپیلن ترکیب کنند.3
